Schimmel nagel/ mycose nagel

Schimmelnagels

Schimmelnagels worden in de volksmond ook wel kalknagels genoemd. Dit zijn teennagels die door een schimmel geïnfecteerd zijn. Een schimmelnagel is doorgaans verkleurd (geel/bruin), brokkelig (met ribbels) en verdikt. Meestal stinkt een schimmelnagel en breekt deze gedeeltelijk af. Verder kan een schimmelnagel leiden tot een ingegroeide teennagel.

Schimmelnagels kunnen verschillende oorzaken hebben: een schimmelinfectie ergens anders op de huid (eenderde van de mensen met voetschimmel krijgt ook last van schimmelnagels), te vaak wassen met een desinfecterende zeep, zweetvoeten, infectie via zwembaden, sportzalen of douches of een verminderde weerstand. Oudere mensen zijn gevoeliger voor schimmelnagels dan jongeren. Ook kan een schimmel uw teennagel binnendringen door een verwonding (bijvoorbeeld als er iets zwaars op uw voet gevallen is of als u te nauwe schoenen gedragen heeft).

Mensen met diabetes lopen een extra risico op schimmelnagels. Allereerst door een verminderde weerstand en ten tweede omdat hun voeten door deze ziekte erg warm en vochtig kunnen zijn. Vaak hebben diabetici bovendien een verminderd pijngevoel, waardoor ze het probleem niet goed onderkennen. Voor hen is het dus extra belangrijk om hun voeten regelmatig te (laten) inspecteren.

Behandeling van schimmelnagels: bestrijden en genezen

Hoe moet men een schimmelnagel behandelen? U kan er eventueel mee naar uw huisarts gaan. Hij is degene die moet nagaan of het een schimmelinfectie is en welke behandeling nodig is (een kuur met medicijnen, zalf, tinctuur of poeder). Hij kan u ook adviseren u bij de (vaak langdurige) behandeling te laten begeleiden door een podotherapeut of pedicure. U kan ook in de eerste plaats langs een (medische) pedicure gaan. Hij/Zij kan dan eventueel een bioptie van nagel (en huid) nemen en dit opsturen naar uw huisarts. Let op: een medicinale behandeling (met tabletten die terbafine of itraconazal bevatten) kan bijwerkingen hebben als maag- en darmstoornissen.

Een behandeling van schimmelnagels met bijvoorbeeld anti-schimmeltinctuur (bij een oppervlakkige, kleine infectie) vraagt om discipline van uw kant: tweemaal daags de aangetaste schimmelnagel insmeren en om de paar dagen brokkelige delen van de schimmelnagel wegknippen, vijlen of schrapen. Vang de schimmelnagelresten zorgvuldig op en gooi ze goed ingepakt weg, want ze kunnen de besmetting op anderen overbrengen of uw andere nagels infecteren! Zorg verder voor een goede hygiëne in uw omgeving om te voorkomen dat uw huisgenoten ook schimmelnagels krijgen. Een behandeling kan gauw zes maanden duren. Ter voorkoming van schimmelnagels, gebruik een anti-schimmelpoeder in uw sokken en schoenen. Als u het vermoeden heeft dat u een zeker risico op besmetting loopt, controleer dan dagelijks uw voeten.

Veel mensen hebben zo hun eigen manier gevonden om schimmelnagels te behandelen. Het is niet altijd duidelijk hoe deze middelen die genezende werking kunnen hebben, maar als het helpt, blijf ze dan rustig gebruiken. Controleer eventueel bij uw huisarts of dergelijke huisremedies geen bijwerkingen kunnen hebben. Pas wel goed op bij het gebruik van welk middel dan ook als u een open wondje heeft.

Overige nagelproblemen

Er zijn meer aandoeningen die tot teennagelproblemen kunnen leiden. Een teennagel kan verdikken, verkleuren en ingroeien door een slag of stoot van buitenaf of door een constante druk. Dat kan bijvoorbeeld ontstaan door sporten of het dragen van te kleine schoenen.

Ingegroeide teennagel

Een teennagel kan ook in de nagelplooi drukken en daardoor pijn veroorzaken. Dit leidt eerst tot eeltvorming in de nagelplooi en later tot een ontsteking van de huid met veel pijn.

Uiteindelijk kan de klacht uitlopen op een ingegroeide teennagel. Het probleem komt meestal voor bij de grote teen. De oorzaak: te smalle of te kleine schoenen, het verkeerd afknippen van teennagels (te kort of met ronde hoeken), een afwijkende vorm van de teennagel (bol), een klap of stoot, een afwijkende stand van de voet (platvoet of knikvoet) en zweetvoeten (verweking van de teennagelwal door veel bacteriën)

Het probleem komt veel bij pubers voor als gevolg van hun snelle groei (dunne teennagels) in combinatie met het dragen van vaak te kleine schoenen. In het algemeen kan deze klacht goed door een voetverzorger of podotherapeut behandeld worden, als u er op tijd bij bent. Als een teennagelwal ontstoken is, kan uw huisarts u een medicijn voorschrijven.

Blauwe teennagels

De blauwe nagel ontstaat door een bloeding van het nagelbed. De oorzaak is doorgaans een beknelling, slag of stoot. Het bloed tussen de nagel en het nagelbed kan pijn geven en op den duur kan de nagel zelfs loslaten. Een voetverzorger kan dit probleem goed oplossen door het bloed via het boren van een gaatje in de nagelplaat te verwijderen, in combinatie met een verdere behandeling om infecties en beschadiging van het nagelbed te voorkomen.

Losse teennagels

Door diverse oorzaken (slag of stoot, verkeerde behandeling) kunnen nagels loslaten of vergroeien. Er bestaan tegenwoordig diverse technieken (nagelbeugel, kunstnagel) om de groei van een nieuwe probleemloze nagel te begeleiden. Een dergelijke behandeling kan lang duren. Ga ermee naar een gespecialiseerde voetverzorger.

Hoornnagel

Een teennagel kan verdikken door een te sterke verhoorning (hypertrofie). Deze aandoening wordt klauwnagel of hoornnagel genoemd. Als zo’n klauwnagel verwaarloosd wordt, kan hij erg hard en dik worden. Dan spreken we van een ramshoornnagel. De oorzaak is vaak een verminderde weerstand of een trauma (verwonding). Deze kwaal komt relatief vaak voor bij oudere mensen en diabetici.

Vingerhoednagel

Ook de niet-besmettelijke huidaandoening psoriasis kan leiden tot een verdikking en verkleuring van de teennagel (met witte puntjes en kleine putjes of scheurtjes). Dit wordt ook wel een vingerhoednagel genoemd. In al deze gevallen moet u voor behandeling eerst contact opnemen met uw huisarts. Hij kan beoordelen of u doorverwezen moet worden en zo ja, naar wie.

Dwangnagel

De dwangnagel is een los nagelstukje dat aan de zijkant van de nagel meegroeit. Het komt het meest voor bij de kleine teen. Ga ermee naar een voetverzorger en probeer niet zelf zo’n stukje eruit te trekken. Dat kan tot beschadiging van de wortel van de nagel leiden.

gespleten teennagels

Soms kan een nagel in de lengterichting gespleten zijn. De oorzaak van zo’n gespleten nagel kan een huidziekte, de ouderdom of een letsel zijn. Een nagel kan dan eerst groeven of richels vertonen die later scheuren en dan tot splijting leiden. Zelf kunt u zo’n nagel tijdelijk verstevigen met een pleister.

Groene of gele teennagels

Een bacterie-infectie kan een groene/gelige teennagel opleveren. Dit moet door een arts worden behandeld.

Lepeltjesnagel

Als een nagel erg dun en hol is, spreekt men van een lepeltjesnagel. Zo’n nagel kan gemakkelijk inscheuren. De oorzaak: bloedarmoede of vochtige voeten. Ga ermee naar uw arts en een voetverzorger.

Een letsel of een likdoorn kan ten slotte leiden tot een woekering van het bot van het teenkootje onder de nagel. Deze woekering drukt de nagel met veel pijn omhoog. Zo’n botwoekering moet chirurgisch behandeld worden.